The land of nada

وسط انقلاب من به عشق فکر می‌کنم چون از زیر دستام در رفتهالان وقت هیچ سانتیمال بازی‌ای نیست و میدونم اگر جفتمون همزمان تهران بودیم من می‌خواستم برم سنندج و تو میخواستی از من قهر کنیوسط این همه خون و شکوه به عشق فکر می‌کنم چون هیچی از جنگ نمی‌فهمم. چون فقط برای آزادی بیانم جلوی پدر مستبد و دوست پسر غیرتی جنگیدم. چون فقط گاز اشک آور و ساچمه‌ای تجربه کردم و خشونت رو توی نگاه آدما می‌دیدم نه مسلسل و بی‌آبی‌. به عشق فکر می‌کنم چون مبارزه‌ی من سال‌ها شال از سر درآوردن و محکوم کردن افکار پوسیده بود نه رقصیدن میان خفقان و سرکوب؛ آنهم خدانور وار. من دختری با زندگی متوسط، وسط تهران و حالا در غربت، با تمام کتاب‌های خوانده و نخوانده و انقلاب‌های تحلیل کرده و نکرده هیچ نمیدانم از واقعن جنگیدن اما کاش بیشتر می‌جنگیدم. کاش بیشتر میفهمیدم و کاش بیشتر سفر می‌کردم و از رنج آدم‌ها بیشتر چیزی درک می‌کردم. ساعت‌ها با آدم‌ها هر روز حرف می‌زنم. دلداری می‌دهم. مشورت می‌دهم و میگیرم و یاد می‌گیرم که ارتباط تمام ثروت من است. دوستی می‌گفت خسته نمی‌شوی از این همه حرف زدن پای تلفن و به خود پیچیدن از هر اتفاقی. نه من از جنگیدن فقط همین بخشش را به ارث بردم. به خاطر خوش شانسی نحسم بود که معنای کامل پیچیده شدن و محو شدن در لایه‌‌های جامعه‌ی فرسوده را نفهمیدم. من هیچ از مردم جنوب و غرب ایران نفهمیدم پس به عشق فکر می‌کنم. به آدم‌ها. به تو. به قلب‌های فشرده‌ای که تنها چیز مشترکند چرا که ما قابلمه بر سر بیرون نرفتیم و فقط مشت گره کردیم و تقی به توقی دویدیم و ترسیدیم. ما یاد می‌گیریم و من یاد می‌گیرم هیچ چیز جای این شرافت را نمی‌گیرد و هیچ ظلمی در مقابل چنین قد علم کردنی برای ذره‌ای نفس کشیدن پایدار نیست. Adbloc The land of nada...

Bruh you'd be lookin at the mirror and the mirror dodges, honestly haven't seen a white snake as sleezy as you but whym surprised when all you did was bend over so low to get some of that puffs and drips n ended up with oh jeez what am I writing cause I did actually got over you while I was still looking at you. This just me shaking the trauma off.

P.s: you're so unreliable that even sources from the drunk guy talking politics in reddit makes more sense than your entire vocabulary. Which is consistent of words people who were bo after 2005 uses.

P.s again:

I'll be adding more jokes to this. Feeling hostile tonight

The land of nada...

هر سال قبل عید میومدم اینجا می‌نوشتم. به جز ۱۴۰۰ شایدم اسفند ۹۸ و ۹۹‌ای که پر از تاریکی بود. امسال هم تاریکی هست. اساسن انگار دیگه برای ما گذر و تغییر معنای خودش رو از دست داده و فقط پوستمون کلفت‌تر شده. امسال از پنجره که نگاه می‌کنم بهار نیست. حال و هوا انگار توی بعد دیگری از زندگی بودن‌ست. بعدی که من فراموش کردم انتخاب کردمش و حالا دلم می‌خواست همش رو عوض کنم و برگردم به بهار ولیعصر و تجریش. به زمانیکه نامجو هنوز نامجو بود و میخوند چون است حال بستان ای باد نوبهاری و رنگ‌ها میدرخشیدند و می‌گفتی که عزیزم بهار آمده‌ست و جان در ما دوباره رویید. The land of nada...